ชุมชนบ้าสาแพะ ม.3 นำโดยท่านพระครูสันติพณารักษ์ ,ผู้ใหญ่คงบุญโชติ กลิ่นฟุ้ง และพี่น้องชุมชนบ้านสาแพะ ม.3. ทุกคน ที่ได้น้อมนำแนวพระราชดำริฯ หยุดทำลายป่า สร้างฝาย ดูแลรักษาป่า และป้องกันไฟป่า จนทำให้ป่า ธรรมชาติกลับคืนมาสมบูรณ์จากนั้นก็ทำการบริหารจัดการน้ำ ทำระบบสระพวง คือ การทำแก้มลิงบนสันเขา เอาน้ำที่ไหลบ่าทิ้งในฤดูฝน เข้าเก็บไว้ในสระแม่ เมื่อเต็มก็จ่ายไปเก็บในสระลูกและสระหลานตามลำดับปัจจุบันมีสระพวง 7 สระ ความจุรวมมากกว่า 30,400 ลบ.ม. ซึ่งปริมาณไม่มากนัก แต่มีน้ำเติมเข้าระบบอย่างต่อเนื่อง ชาวบ้านใช้น้ำอย่างประหยัด โดยจัดการน้ำ ใช้สายน้ำพุ่ง เกษตรกรแต่ละรายจะทำเกษตรใช้พื้นที่เพี่ยง 2 งาน - 1 ไร่ ทำเกษตรปราณีต ช่วยกันในครอบครัว ตื่นแต่ตี 3 เพื่อผสมพันธุ์พืช ผลิตเมล็ดพันธุ์ ก่อเกิดรายได้ 30,000 - 50,000 บ./ รอบการผลิตในระยะเวลา 45 วัน พอมีน้ำทำให้ผลผลิตได้ผลเต็มที่ได้รายได้เพิ่มยิ่งขึ้น ปัจจุบันสามารถผลิตได้สูงสุด 7 รอบการผลิต ทำให้มีรายได้เพิ่มมากขึ้นเฉลี่ยจาก 30,000 บ./ปี/ครอบครัว เพิ่มเป็น 120,000 บ./ปี/ครอบครัวมีรายได้เข้าชุมชนมากกว่า 12 - 15 ล้านบาท/ปีทำให้ลุมน้ำห้วยโป่ง จากที่รกร้างว่าเปล่าไร้ประโยชน์ เมื่อมีสระพวง มีน้ำเพียงพอตลอดปีสามารถทำเกษตรอย่างได้ผล ชาวบ้านลืมตาอ้าปากได้ ไม่ต้องตัดไม้ทำลายป่า มีความสุขไม่มีปัญหาลักขโมย มีความสุขเพราะได้น้อมนำแนวพระราชดำริมาปฎิบัติ ไม่ใช่เอามาท่องจำ อ้างความจงรักภัคดีเอาไว้คุยโม้อวดทับผู้อื่นให้ต่ำด้อยกว่าปัจจุบันผู้มีอิทธิพลที่ต้องการทรัพยากรในพื้นที่ไม่ว่า แร่ ที่ดินและไม้เถื่อน จ้องทำลายความสามัคคีในหมู่บ้านอยู่ขอให้ความดี จงชนะความชั่วเสมอ

เป็นที่ทำการ ของหน่วยทำฝาย เพื่อส่งน้ำไปยังสระพวง สระพวงคือสระที่มีเป็นจุดๆ เพื่อทำการเกษตร เป็นจุดเป็นพวงเหมือนพวงองุ่น

ดีครับ